Alejkumusselam.

U hadisu od Ebu Se’ida El-Hudrija, radijallahu anhu, se prenosi da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ko prouči suru Kehf u petak osvijetli mu se od nura koliko je između dvije džume”. Bilježe ga Hakim, Bejheki, Taberani u “Evsatu” i Nesai u “El-jevu vel-lejletu”. Oko vjerodostojnosti ovog hadisa ima razilaženja:

– šejh Albani ga ocjenjuje prihvatljivim na osnovu dva druga rivajeta koji ga podupiru,

– Nesai, Bejheki i Zehebi smatraju da je mevkuf, tj. da su to riječi ashaba,

– Ibn Kesir smatra da je lanac prenosilaca slab a da je najbolje što se za njega može reći da su to riječi ashaba,

– Ebu Ishak Huvejni kaže da je hadis slab zbog poremećaja u senedu,

– kaže Bin Baz da u svim rivajetima hadisa ima slabosti, a da po nekim učenjacima jedni rivajeti podupiru druge i da se prenosi od dvojice ashaba da su je učili.

Takođe, slabost hadisa se vraća i na raviju Muhammeda ibn Halida koji je veoma slab.
Oko učenja sure Kehf petkom uopćeno učenjaci imaju podijeljeno mišljenje, pa tako oni koji prihvataju hadis smatraju da je mustehab proučiti suru Kehf u petak. Dok oni koji smatraju da je slab, skupina od njih smatra da su to riječi Ebu Se’ida El-Hudrija, radijallahu anhu, a on tako nešto ne može reći od sebe nego je to čuo (on ili neki drugi ashab) od Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, pa je tako sunet učiti suru Kehf na osnovu toga. Dok druga skupina koja je ocijenila hadis slabim smatra da nije preporučeno (mustehab) učiti suru Kehf petkom.

Onome čemu naginjem po ovom pitanju je prije svega slabost hadisa sa strane seneda i nepotvrđenost i nepropisanost učenja sure Kehf petkom.

Ono što podupire slabost hadisa i rada po njemu je to što se petak, klanjanje džume i sve što je vezano za ovaj dan neprestano ponavljalo za vrijeme Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, a da nam nije prenešeno ni u jednom vjerodostojnom hadisu da je na učenje sure Kehf petkom postakao Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, niti je on sam učio, a to isto nije prenešeno od ashaba u vjerodostojnim predajama (osim ovaj rivajet od Ebu Se’ida El-Hudrija i Ibn Omera, radijallahu anhum, koji su slabi).

A što se tiče učenja sure Kehf naglas prije same džume dok ostali slušaju, pošto takav način učenja sure Kehf petkom nije propisan, čak ako uzmemo stav učenjaka koji smatraju da je mustehab učiti, ako bi se na tome ustrajavalo, tj. uvelo u stalnu praksu da se tako uči, onda bi to preraslo u novotariju. A propis novotarije je poznat iole učenom i obrazovanom muslimanu. A ako bi se to samo nekada učilo s vremena na vrijeme, to nije propisano i treba to izbjegavati. Ov se odnosi na one koji to praktikuju. A što se tiče džematlija nisu obavezni uopće da slušaju niti da se povinuju takvoj praksi.

Ve billahi tevfik.

Na pitanje odgovorio dr. Zijad Ljakić – zijad-ljakic.com

vidi manje