DOVA POVODOM HATME KUR'ANA

Alejkumusselam.

Nema u Sunnetu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, posebna dova koja se uči poslije hatme Kur'ana, niti je to prenešeno od njegovih ashaba niti od poznatih imama učenjaka ovog Ummeta. Dova koja se može naći na kraju mnogih Mushafa (Kur'ana samo na arapskom jeziku), koja je i naslovljena kao dova hatme Kur'ana, a pripisuje se šejhul-islamu Ibn Tejmiji, ova dova nema nikakvog osnova sa strane seneda niti sa strane pripisivanja šejhul-islamu.

Dova poslije hatme Kur'ana može biti u namazu ili van namaza, za dovu poslije hatme Kur'ana u namazu nema nikakvog osnova a za dovu poslije hatme Kur'ana van namaza prenešeno je od Enesa, radijallahu anhu, u vjerodostojnom senedu da bi sakupio porodicu i dovio.

Kada je poznati savremeni šejh Ibn ‘Usejmin, rahmehullah, upitan od propisu učenja dove poslije hatme Kur'ana na noćnom namazu (teraviji) u Ramazanu odgovorio je sljedeće (Fetava erkanul-islam, str.354): “Oko hatme Kur'ana na noćnom namazu u Ramazanu nije mi poznat sunet Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, niti ashaba, najjače što je prenešeno o tome je to da bi Enes, radijallahu anhu, kada bi završio hatmu Kur'ana sakupio porodicu i dovio, a ovo je van namaza”.

Savremeni učenjak šejh Bekr Ebu Zejd, rahimehullah, je o dovi poslije hatme Kur'ana napisao veoma dobru i korisnu studiju “Predaje o dovi povodom hatme Kur'ana”.

On tu studiju završava sa rezimeom u dva dijela:
“Prvi dio: uopćeno o dovi povodom hatme Kur'ana: rezultat (istraživanja) se satoji u sljedećem:

Prvo – nije prenešeno od Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, uopćeno o dovi povodom hatme Kur'ana ništa vjerodostojno, a ono što je prenešeno kreće se između izmišljenih predaja i veoma slabih tako da se može pouzdano tvrditi da nema ništa vjerodostojno u ovom poglavlju, jer učenjaci koji su pisali o kur'anskim znanostima i dovama (zikrovima), poput Nevevija, Ibn Kesira, Kurtubija i Sujutija, njihovo pisanje o toj temi ne izlazi van spomenutog, a da su imali o tome nešto jače sa senedom oni bi to naveli.

Drugo – u vjerodostojnoj predaji od Enesa, radijallahu anhu, činjenje dove povodom hatme Kur'ana, on bi tim povom sakupio porodicu, takođe, u tome ga je slijedila skupina tabi'ina, kao što je došlo u predaji od Mudžahida ibn Džebra, rahimehumullah.

Treće – o propisanosti učenja dove povodom hatme Kur'ana nije ništa prenešeno od imama Ebu Hanife i Šafije, a od imama Malika se prenosi da je rekao da to ljudi (u Medini) nisu radili i da hatma Kur'ana nije sunet prilikom noćnog namaza u Ramazanu.

Četvrto – učenjaci hanbelijskog mezheba prenose od imama Ahmeda da je mustehab učiti dovu nakon hatme Kur'ana, a ovo se prenosi od potonjih učenjaka sva tri spomenuta mezheba.

Drugi dio: o dovi povodom hatme Kur'ana u namazu: rezultat (istraživanja) je u sljedećem:

Prvo – nema ni jedno slovo prenešeno od Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, niti ashaba o propisanosti dovljenja u namazu povodom hatme Kur'ana ni prije niti poslije rukua niti za imama niti za muktediju.

Drugo – najviše što se prenosi od imama Ahmeda od strane učenjaka mezheba u rivajetima El-Fadla i El-Harbija, a čije senede nismo našli, da se dovi povodom hatme Kur'ana na travih-namazu prije odlaska na ruku, a u rivajetu čije se porijeklo ne zna se navodi da se to čini na dovi vitr-namaza…”.

Prema tome, nema nikakve posebne niti neposebne dove koja se uči povodom hatme Kur'ana. Ve billahi tevfik.

Na pitanje odgovorio dr. Zijad Ljakić – zijad-ljakic.com