Alejkumu selam!
Džemat je dobio naziv po tome što se ljudi skupljaju na namazu u džamiji i klanjaju namaz zajedno u pravim i zbijenim saffovima.
Oko propisa zbijanja saffa ulema ima dva mišljenja:
Mišljenje Hanefija, Malikija i Šafija da je zbijanje saffova sunnet za dokaz uzimaju hadis Buharije da je Ebu Bekrete ušao u mesdžid a Ashabi su klanjali pa je on da bi pristigao na ruku'u učinio tekbiretul-ihram na ulazu u mesdžid a zatim je hodao dok nije došao u saff. Kada je završen namaz Poslanik sallallahu alejhi ve selem mu je rekao na to: “Allah ti povećao brižnost, ali ne ponavljaj to.” (Buharija br,610)
Drugo mišljenje: Hanbelije i još neka uleme na kojem je i Ibn Tejmijje su da je spajanje saffova vadžib, a dokaz su im mnogi hadisi koji govore o spajanju u saffu gdje Poslanik stalno naređuje spajanje saffova, od kojih su hadis da je Poslanik sallallahu alejhi ve selem rekao: “Upotpunite prvi saff, a zatim sljedeći, a zatim sljedeći, ako nema pun saff neka bude zadnji.” (Ebu Davud 671, Nesai 818, Ahmed 12352)
I hadis kad kaže Poslanik sallallahu alejhi ve selem:” Uspostavite safove, spojite ramena, popunite praznine, prislonite ruke uz ruke svoje braće, nemojte ostavljati praznine šejtanu. Ko spoji saff Allah ga spojio, a ko prekine saff, Allah ga prekinuo. “(Ebu Davud 666, imam Ahmed 5724)
I drugih hadisa.
Stav koji je konkretniji i koji ima jasan dokaz je da je spajanje saffova vadžib, a odgovor na prvo mišljenje je da u hadisu nema dokaza da spajanje safa nije vadžib, već da Ebu Bekrete nije znao propis gdje se čini tekbiretul-ihram pa ga je Poslanik sallallahu alejhi ve selem upozorio da to ne radi uvažavajući njegovo nastojanje da stigne na ruku'u.
Pitanje da li je namaz pokvaren ako se klanja sam u saffu?!
Došao je hadis da je Poslanik sallallahu alejhi ve selem vidio čovjeka da klanja sam u saffu pa mu je naredio da ponovi namaz.”( Ebu Davud 682 sahih)
Većina uleme je na tome da se ovaj hadis odnosi na čovjeka koji klanja sam u saffu bez opravdanog razloga, a taj razlog može biti da se prvi saff upotpunio i da u njemu više nema mjesta.
Na osnovu svega izloženog možemo zaključiti sljedeće:
-Osnova namaza u džennetu je da se mora klanjati za imamom i upotpuniti i poravnati saffovi.
-Upotpunjavanje saffa je vadžib prema jasnim dokazima.
– Klanjanje sam u saffu bez opravdanog razloga takav namaz je neispravan.
– Kada se ima stvarni razlog dozvoljeno je klanjati sam u saffu.
Zaključak:
Sagledavajući govor savremene ulema o današnjoj situaciji gdje su dali fetvu da je ispravan namaz u džematu zbog potencijalne bolesti oslanjajući se na većinu mezheba d je zbijanje saffova sunnet i da je namaz sa razmakom u saffu ispravan, a i da je namaz prema onoj ulemi koja kaže da je vadžib spajanje saffova i da klanjanje sam u saffu nije ispravno osim sa darurom ili stvarnom potrebom.
Da li je bolje klanjati kod kuće ili ići u ovakav džemat gdje je uskraćen vadžib zbog potencijalne prijetnje?!
Radi klanjanja džume namaza je bolje ići u ovakav džemat zbog toga što je hutba farz džume koji se ne smije ostaviti.
A što se tiče klanjanja ostalih namaza bolje je klanjati ako se ima džemat u kući ili određenom mjestu gdje je sigurno od bolesti ili određenoj grupi u kojoj nema bolesti ili stvarne pretnje od bolesti ili sankcija od države.
A Allah najbolje zna!!!

Odgovorio šejh dr. Nurudin Ebu Davud Bektaš

Preuzeto sa Facebook stranice “Pitanja i Odgovori” koju on uređuje.

Pridruži se na ovom linku

Allah, subhanehu ve teala, kaže:

I činite najbolje… (Kur’an, 2:195) – to je imperativ koji se upotrebljava za ono što je obaveza (vadžib) i što je pohvalno (mustehab). Ihsan može biti obavezan i može biti pohvalan. Ako je njime uslovljeno činjenje vadžiba onda je i on vadžib, a ako je dodatak djelu onda je mustehab.

Ihsan može biti u:

• Ibadetu Allahu;

• Odnosu prema stvorenjima.

Što se tiče ihsana u robovanju Allahu  on se sastoji u tome:

1. “Da ibadetiš Allahu kao da ga vidiš”, kao što je rekao Allahov Poslanik صلى الله عليه وسلم .Ovaj vid ibadeta je robovanje iz potrebe i želje. Čovjek ima u sebi podsticaj da robuje Allahu Uzvišenom iz potrebe i želje, jer on traži Onoga koga voli, i on Mu robuje kao da Ga vidi. Njemu teži, prema Njemu je iskren, Njemu se obraća i približava.
2. “Ako ti Njega ne vidiš On tebe zaista vidi” – Ovo je obožavanje iz straha (od kazne). Zbog ovoga je ovo drugi stepen ihsana. Ako ne robuješ Allahu Uzvišenom kao da Ga vidiš i tražiš i podstičeš svoju dušu da dođe do Njega, robuj Mu znajući da On tebe vidi tako što ćeš Ga se bojati i bježati od Njegove kazne. Ovo je stepen onih koji se odgajaju i koji je niži od prvog stepena.

    

Ibn Kajjim, rahimehullah, je ibadet definirao kao potpunu ljubav uz potpunu poniznost, i u stihovima je rekao:

Ibadet Milostivom je vrhunac ljubavi prema Njemu, uz poniznost roba – to su dvije osnove.

Ibadet je zasnovan na ova dva temelja; ljubavi i poniznosti. U ljubavi je traženje, a u poniznosti strah i bježanje od kazne. Ovo se zove ihsanom u ibadetu.

Ako čovjek robuje Allahu Uzvišenom na ovaj način, biće iskren prema Allahu, neće željeti svojim ibadetom da ga neko vidi ili da se za njega čuje, niti će željeti zadovoljstvo ljudi. Tako da mu je svejedno da li ljudi znali za njega ili ne. Trudi se da njegov ibadet bude najbolji i isti u svakoj situaciji i stanju.

Prava iskrenost je u tome da čovjek nastoji svoj ibadet sakriti od ljudi i da ibadet Njegovom Gospodaru bude u tajnosti izuzimajući slučaj u kome je obznanjivanje ibadeta u korist islama i muslimana.

Ihsan u odnosu prema stvorenjima:

Ovo je, također, od ihsana u ibadetu Allahu, jer muslimanu je šerijatski naređeno da ima lijep odnos prema stvorenjima. Ovdje se ihsan postiže: pružanjem pomoći, ostavljanjem uznemiravanja i vedrinom lica.

Pružanje pomoći biva činjenjem dobrog djela svejedno imetkom ili tijelom.

Ostavljanje uznemiravanja je da ne uznemiravaš ljude svojim riječima i postupcima.

Vedrina lica je da ne budeš smrknut prema ljudima. Allahov Poslanik صلى الله عليه وسلم je rekao: “Nipošto ne potcjenjuj ništa od dobrih djela, pa bar da brata muslimana sretneš radosna lica.” (Muslim)

Odgovor iz knjige “KORISNA PREDAVANJA IZ ISLAMSKOG VJEROVANJA”

Autor knjige: dr. Meša‘il Rašid Ed-Debbas

Prijevod: Grupa prevodilaca

Urednik Irfan Hajrudin Klica, prof.

Šerijatska recenzija mr. Jakub Alagić, Ersan Muzafer Grahovac, prof.

Preuzeto sa: https://www.pozivistine.com

Ovaj tekst objavljujem radi naglašavanja važnosti obavezne dužine muslimanske brade. Mnogi muslimani se raspituju o bradi, a tako malo se o njoj podučava u narodnim masama. Štaviše, ja sam uvidio da većina muslimana drži bradu u skladu sa modom, a ne u skladu Poslanikove sallallahu alejhi ve sellem regulacije o ovom predmetu. Informacija ove prirode je postala vrlo važna, jer je uticaj zapadnih normi ponašanja zaveo mnoge neoprezne muslimane do te mjere da ih dosta, čak sumnja u neophodnost iste ili što je još gore kritikuje.

Ovde navodimo dokaze iz Kur’ana, hadisa i fetvi islamskih pravnika.

Važnost sunneta u ajetima Kur’ana

“O vi koji vjerujete! Pokoravajte se Allahu, i pokoravajte se Poslaniku, i onima koji imaju autoritet među vama.” [Sura En-Nisa 59].

“O vi koji vjerujete! Pokoravajte se Allahu i Njegovu Poslaniku, i ne napuštajte ga dok vam govori.” [Sura El-Enfal 20].

“O vi koji vjerujete! Odazovite se Allahu i Njegovu Poslaniku, kada vas On poziva onome što će vam dati život; i znajte da se Allah upliće između čovjeka i njegova srca, i da će te se pred Njim svi skupiti.” [Sura El-Enfal 24].

“Vi zaista imate u Allahovu Poslaniku divan primjer za onoga koji se nada u susret sa Allahom i Sudnjim Danom, i ko spominje Allaha mnogo.” [Sura El-Ahzab 21].

“Prema tome uzmite šta vam Poslanik dadne, i ostavite se onoga što vam on zabrani. I bojte se Allaha, jer Allah strogo kažnjava.” [Sura El-Hašr 7].

Važnost brade u Poslanikovim sallallahu alejhi ve sellem riječima

1. Prenosi se Ebu Derde radijallahu anhu da je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Ja nemam ništa sa onim ko se brije, kuka i kida odjeću sa sebe (radi neke žalosti ili tegobe).” [Hadis bilježi Muslim]

2. Islamski učenjaci u svojim djelima o ashabima radijallahu anhum (Ammaru ibn Jasiru, Abdullahu ibn Omeru, Omeru ibn Hattabu, Ebu Hurejri, Džabiru i dr.), informišu nas da su svi imali bradu dužine jedne šake ili još duže. Džabir radijallahu anhu je rekao: “Mi smo običavali imati duge brade te smo ih samo tokom hadždža i umre skraćivali do obavezne dužine (tj. dužine šake).”

3. Abdullah ibn Omer radijallahu anhuma kaže: “Onaj ko imitira kafire i umre u takvom stanju, na Sudnjem Danu će biti i proživljen među njima.”

4. Prenosi se od Ibn Omera radijallahu anhuma da je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Kratite brkove, i pustite bradu da raste.” [Hadis bilježi Muslim]

5. Rekao je Ibn Omer radijallahu anhuma: “Naredio nam je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem da kratimo brkove i da puštamo brade da rastu.” [Hadis bilježi Muslim].

6. Prenosi se Ibn Omera radijallahu anhuma da je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Razlikujte se od idolopoklonika, kratite brkove i ostavite bradu da raste.” [Hadis bilježi Muslim]

7. Prenosi se od Ebu Hurejre radijallahu anhu da je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Kratite brkove i ostavite bradu da raste.” [Hadis bilježi Muslim]

8. Prenosi se od Ibn Abbasa radijallahu anhuma da je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem rekao: “Ko god brije bradu nema pravo na Allahovu milost.” [Hadis bilježi Taberani].

9. Abdullah ibn Omer radijallahu anhu je običavao kratiti od brade ono što je prelazilo zahvat šake.“ [Hadis bilježi Tirmizi].

Brada po pravnim odlukama Imama četiri ehhli-sunnetska mezheba

Hanefijski mezheb

Imam Muhammed rahimehullah piše u svojoj knjizi “Kitabul-Ezar”, gdje navodi od Imama Ebu Hanife rahimehullah, koji prenosi od Hejsemija rahimehullah, koji prenosi da je Ibn Omer radijallahu anhuma običavao obuhvatiti šakom bradu ispod kosti iste, te odsjeći ono što je bilo ispod šake. Imam Muhammed rahimehullah kaže da je to što je Imam Ebu Hanife rahimehullah odlučio i što mi hanefije slijedimo. Prema tome, za hanefije kraćenje brade manje od šake je HARAM i na tome je IDŽMA (saglasnost).

Šafijski mezheb

Imam Šafija rahimehullah u svojoj knjizi “Kitabul Umm” izjavljuje, “Brijati bradu je HARAM.”

Malikijski mezheb

Šejh Ahmed Nafaravi Maliki rahimehullah, u komentaru Imam Ebu Zejdove rahimehullah knjižice kaže: “Brijati bradu je bez sumnje HARAM po mišljenju svih Imama.” Još se kaže u “Temhidu” koji je komentar Imam Malikove ‘Muvette’, da brijati bradu je HARAM, te da među muškarcima brade briju samo HERMAFRODITI (osobe koje imaju istovremeno i ženske i muške karakteristike).

Hambelijski mezheb

Hambelije u svojoj poznatoj knjizi “El-Hanie’a Hambeli Fatava Kitab” kažu: “Pustiti bradu je VADŽIB, a brijati istu je HARAM.” Također u hambelijskim knjigama “Sarahul Muntehaa” i “Sarr Menzumetul Adab”, se kaže: “Najispravnije mišljenje je da je brijanje brade HARAM.”

Shodno tome, prema pravnim odlukama Islamskih učenjaka: “Brijanje brade je zabranjeno (haram), te onaj koji brije bradu je po Islamskom zakonu pokvarenjak (fasik). Stoga, NIJE DOZVOLJENO postaviti takvog čovjeka za Imama. Klanjati teraviju za obrijanim Imamom je MEKRUH-I-TAHRIMI (skoro HARAM).”

Durre-Muhtar navodi: “Niko nije dozvolio kraćenje brade kraće od dužine šake, kao što neki moderni muslimani i hermafroditi rade.”

Također, “Zabranjeno (haram) je muškarcu da brije bradu neke druge osobe.”

Zaključak:

Imam Gazzali rahimehullah kaže: “Znaj da ključ totalnog uspjeha leži u slijeđenju sunneta i kopiranja života Poslanika sallallahu alejhi ve sellem u svemu što dolazi od njega, i u svim njegovim akcijama, čak ako se tiču i načina jedenja, spavanja, buđenja ili govora. Ja ne kažem ovo samo u vezi rituala obožavanja, zato što nije dozvoljeno zanemarivati sunnet prenesen od njega u vezi ibadeta – nego podrazumijevam svaki aspekt njegova svakodnevnog života.” [Kitab el Arbain Addin, Kairo 1344, p. 89].

Štaviše, u Časnom Kur’anu, Allah subhanehu ve te’ala, kaže Poslaniku sallallahu alejhi ve sellem da izjavi:

“Reci: “Ako vi zaista volite Allaha, onda pratite mene: pa će i vas Allah voljeti i grijehe vam oprostiti: jer Allah puno prašta i samilostan je.” [Sura Ali Imran 31]

Na kraju, Allah subhanehu ve te’ala kaže u Časnom Kur’anu: “I kad se pravi vjernici pozovu Allahu i Njegovu Poslaniku [da prihvate i praktikuju Allahove i Poslanikove odredbe] da im u nečemu presudi, njihov jedini odgovor je ‘Mi čusmo i pokorismo se.’ Takvi će ljudi zaista uspjeti.” [Sura En-Nur 51].

Ovim putem koristim priliku da pozovem sve muslimane, koji pročitaju ovaj tekst da puste bradu najmanje na dužinu šake. Čuli smo, sad se u ime Allaha subhanehu ve te’ala pokorimo da bi uspjeli.

Pripremio: Hajrudin Begić

Preuzeto sa http://www.n-um.com

Nikab je vadžib po jačem mišljenju, s tim da je konsenzus u dva slučaja, kada žena uljepša lice, kada je velika fitna.

Odgovorio šejh dr. Ebu Davud Nuruddin Bektaš

Preuzeto sa zvanične stranice za dijeljenje korisnog sadržaja i citata uvaženog šejha dr. Nuruddina Bektaša “El-Fevaid“