Puštanje brade je vadžib a njeno brijanje je haram. Ovo je stav svečetiri mezheba: hanefijskog, malikijskog, šafijskog i hanbelijskog.

Dokaz da je puštanje brade vadžib, a ne samo sunnet, je vjerodostojan hadis od Abdullah ibn Omera, radijallahu anhuma, kojeg bilježe Buharija i Muslim u svojim Sahihima u kojem Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: “Razlikujte se od mušrika, puštajte brade da budu bujne i kratite brkove”, a u rivajetu: “Kratite brkove, puštajte brade“.

 

Dr. Zijad Ljakić

Preuzeto sa web stranice http://www.zijad-ljakic.com

Vidi manje

Čuvanje poroda je jedna od pet nužnih stvari (ostale četiri su: vjera, život, pamet i imetak) koje je Šerijat došao da zaštiti pa je zabranio sve što je suprotno tome. A pošto je to tako, nema sumnje da je osnov u sredstvima i metodama trajnog sprečavanja trudnoće zabrana. Ova sredstva i metode su ono što se danas naziva jednim imenom sterilizacija (izazivanje neplodnosti). Savremeni načini trajnog sprečavanja trudnoće su raznovrsni i mnogobrojni, a u narednom tekstu ćemo obraditi hirurške metode sterilizacije.

Definicija hirurške sterilizacije

Pod hirurškom sterilizacijom u savremenoj medicini se podrazumijeva vršenje hirurškog zahvata sa ciljem stalnog prekidanja plodnosti kod oba pola bez narušavanja funkcionalnog rada genitalnih hormonskih organa i bez prouzrokovanja gubljenja potencije i seksualnih nagona.

Istorijski nastanak hirurške sterilizacije

Sterilizacija ili vještačka neplodnost nije bila poznata u prošlosti izuzev uškopljavanja robova koju je Šerijat zabranio o čemu će biti govora. U savremeno doba su se pojavile operacije sterilizacije i za muškarce i za žene. Prva operacija hirurške sterilizacije žene je bila 1881. god. u Americi vezivanjem jajovoda kod žene. A prva operacija hirurške sterilizacije muškarca je obavljena 1891. god. presijecanjem sjemenovoda.

Zatim sa pojavom problema naglog rasta stanovnika na zemaljskoj kugli neke države su izvršile sterilizaciju nekoliko miliona ljudi pod patronatom same države. Samo u jednoj pokrajini Kine izvršena je hirurška sterilizacija 12miliona muškaraca i žena u toku deset godina, između 1971. i 1980. god. A u akciji koju je pokrenula indijska vlast 1975. god. izvršena je sterilizacija više od 10 miliona ljudi, što žena što muškaraca. Pa je tako do 1980. god. izvršeno steriliziranje više od 100 miliona ljudi u svim zemljama svijeta, a motivi i opravdanja steriliziranja ovako ogromnog broja ljudi su bili različiti .

Sa zakonske strane u današnje vrijeme postoje zemlje koje dozvoljavaju hiruršku sterilizaciju shodno zahtjevu ljudi kao što je u Americi i Britaniji. Takođe, postoje države koje dozvoljavaju hirurške poduhvate sterilizacije uz ispunjenje određenih uslova, poput dostizanja određenog broja članova porodice, s tim da se te države međusobno razlikuju u određivanju broja članova koji je dovoljan za dozvolu izvršenja te operacije, kao što je u Danskoj, Švedskoj i Singapuru. Dok sa druge strane ima država koje zabranjuju hiruršku sterilizaciju ako za to nema jakog zdravstvenog opravdanja, kao što je u Španiji i Portugalu.

U većini muslimanskih zemalja izvođenje hirurških zahvata sterilizacije se vrši samo uz saglasnost muža i žene, pa se tako odgovornost u ovome vraća na ljekara .
Metode hirurške sterilizacije za muškarce

Prva metoda: Uškopljivanje

El-Ahkamu el-muttesile bil-‘ukmi vel-indžabi, str. 682, Mevani'ul-hamli ed-daimeti vel-muekateti bejnel-hilli     vel-hurmeti, str. 29.
Et-Tabibu edebuhu ve fikhuhu, str. 296-297, Džerahatuz-zukureti vel-unuseti, str. 393.
Tahdidun-nesli ve tenzimuhu bejnel-‘ilmi ved-dini, str. 137, Et-Tabibu edebuhu ve fikhuhu, str. 301.

To je stari metod koji se zasniva na vađenju ili razbijanju testisa kod muškaraca koja rezultira onesposobljavanjem proizvodnje sperme te time uzrokuje prekid poroda. Ovaj metod, pored toga što onesposobljava čovjekovu sposobnost dobijanja poroda, ona takođe uzrokuje gubljenje polnog nagona, mnoge osobine muškosti i snage i izaziva mnoge zdravstvene probleme .

Druga metoda: savremena hirurška sterilizacija

To je hirurška operacija koja se zasniva na zatvaranju sjemenovoda kroz koji prolazi sperma nakon što bude proizvedena u testisima. Medicinski izvještaji potvrđuju da je proces vraćanja sjemenovoda u njegovu prirodnu funkciju nakon što bude zatvoren veoma težak, koji zahtijeva precizne i napredne hirurške zahvate a uz to rezultat te operacije je nesiguran.
Hirurška sterilizacija izvedena ovom metodom ne utiče na spolni nagon kod muškarca i ne uzrokuje promjene na njegovom tijelu niti njegovom zdravlju osim što trajno gubi sposobnost poroda .

Metode hirurške sterilizacije kod žena

Prvi metod: Vađenje maternice ili jajnika
Ovaj metod je poput uškopljivanja kod muškaraca, zbog toga niko od ljekara ne pribjegava ovoj metodi sa ciljem sprečavanja trudnoće, nego pribjegavaju ovoj metodi u nuždi zbog bolesti u maternici i jajnicama. Takođe, žena kojoj izvade jajnike gubi svoju ljepotu i ženstvenost, a sa druge strane ovaj metod uzrokuje jake bolesti .

Drugi metod: Vezivanje ili presijecanje kanala maternice
Ovo je operacija koja ima za cilj onemogućavanje funkcije kanala maternice i to na način njihovog vezivanja ili presijecanja kako bi se spriječilo dolaženje sperme do jajne ćelije koja je spremna za oplodnju. Ova operacija se može izvesti preko stomaka, vagine ili grlića maternice .
Takođe, medicinski izvještaji potvrđuju da je proces vraćanja funkcije kanala maternice u njihovo prirodno stanje veoma teško .

PROPISI HIRURŠKE STERILIZACIJE
Šerijatski status uškopljenja

Složni su islamski učenjaci da je uškopljenje zabranjeno, kaže Kurtubi: “Nema razilaženja među učenjacima da je uškopljenje zabranjeno i da predstavlja masakriranje i mijenjanje Allahovih stvorenja” .

Ovaj idžma’ učenjaka na zabrani uškopljenja ima svoj oslonac u vjerodostojnim argumentima od kojih su:

1 – Hadis kojeg prenosi Ibn Mes'ud, radijallahu anhu, u kojem kaže: “Bili smo u bitci sa Allahovim Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem, i nismo imali ništa pa smo rekli: ‘Zašto se ne bi uškopili?’ Pa nam je zabranio to” .

2 – Hadis kojeg prenosi S'ad ibn Ebi Vekkas, radijallahu anhu, u kojem kaže: “Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nije dozvolio Osmanu ibn M'azunu celibat (neženjenje), a da mu je dozvolio mi bi se uškopili” .

Navodi Ibn Hadžer da uškopljavanje u sebi sadrži neke štete po čovjeka od kojih su: nanošenje bola, unakažavanje, nanošenje štete koja može odvesti u propast, narušavanje osobine muškosti, mijenjanje Allahovih stvorenja i negiranje Allahove blagodati .
Osnov u hirurškoj sterilizaciji

Uzvišeni Allah u nekoliko ajeta spominje porod kao svoju blagodat sa kojom je blagoslovio svoje robove. Pa tako kaže u prevodu značenja: “O ljudi, bojte se Gospodar svoga, koji vas od jednog čovjeka stvara, a od njega je i drugu njegovu stvorio, i od njih dvoje mnoge muškarce i žene rasijao” (En-Nisa’ 1), a na drugom mjestu kaže: “Allah za vas stvara žene od vaše vrste, a od žena vaših daje vam sinove i unuke, i ukusna jela vam daje. Pa zašto u laž oni vjeruju, a Allahove blagodati poriču” (En-Nahl 72).

Skoro da nema razilaženja među učenjacima mezheba da nije dozvoljena upotreba bilo kojih sredstava i metoda sa kojima se trajno za sva vremena oduzima sposobnost poroda, svejedno bilo to kod muškarca ili žene .

Kaže malikijski učenjak Ahmed ibn Gunejm: “A što se tiče toga da ona (žena) upotrijebi lijek kako bi se onesposobila za rađanje zastalno, to joj nije dozvoljeno, jer je posljedica toga prekidanje poroda, kao što ni muškarcu nije dozvoljena upotreba onog što će prekinuti njegov porod ili ga umanjiti” . A kaže šafijski učenjak Ahmed El-Hejtemi: “Zabranjena je upotreba onog što prekida trudnoću zastalno kao što su to jasno izjavili mnogi učenjaci a što je sasvim jasno” .

Takođe, kaže hanbelijski učenjak Mustafa Er-Ruhajbani: “Zabranjeno je piti ono što zastalno prekida trudnoću” .
A došlo je u “El-Mevsu'atul-fikhijje”: “Zabranjeno je muškarcima konzumiranje lijekova koji zastalno prekidaju polni nagon kao što je i ženi zabranjeno konzumiranje onog što joj zastalno prekida trudnoću” .

Takođe, Kolegij islamskog prava pri Islamskoj organizaciji  i Kolegij islamskog prava pri Rabiti  su donijeli odluku o zabrani oduzimanja sposobnosti poroda kod muškarca i žene.

Argumenti sa kojima dokazuju zabranu hirurške sterilizacije su:

Prvi: zabrana Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, uškopljavanja, a uškopljavanje je vrsta hirurške sterilizacije sa kojom se prekida porod.

Drugi: hirurška sterilizacija je oprečna šerijatskim ciljevima braka od kojih je najvažniji porod, tj. produženje vrste.

Treći: zabrana Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, celibata koji predstavlja posvećivanje ibadetu a ostavljanje braka, a osnovni smisao te zabrane je zaštita poroda.

Nema razlike u ovoj zabrani hirurške sterilizacije u tome da li se radi prije nego što i muškarac i žena imaju djece ili nakon što su dobili djecu, jer šteta koja se prouzrokuje tim činom se odnosi i na jedno i drugo stanje jer oni koji su dobili djecu mogu ih izgubiti ranom smrću, nesrećom, pogibijom i tako dalje .

Nema sumnje da je ovaj stav odabran i ispravan, jer ga podupiru jasni šerijatski tekstovi, ciljevi Šerijata i njegova opća pravila.
Neki savremeni učenjaci smatraju da je uopćeno dozvoljena hirurška sterilizacija , i dokazuju svoje mišljenje sljedećim dokazima:

Prvi: čuvanje sposobnosti poroda nije nešto što je vadžib u Šerijata, niti je od bračnih prava supružnika, te prema tome nema smetnje da se izvrši operacija hirurške sterilizacije.
Komentar: dokazi sa kojima dokazuje većina učenjaka zabranu su dovoljno snažni da se iz njih razumije zabrana ove operacije.

Drugi: kijas na dozvolu ostavljanja braka, tj. kao što je dozvoljeno da se čovjek ne ženi, tako isto je dozvoljena upotreba sredstava i metoda sa kojima se trajno sprečava porod.
Komentar: kijas dozvoljena braka na hiruršku sterilizaciju je neispravan, jer sterilizacija sadrži onesposobljavanje genitalnih organa ili njihove funkcije za razliku od samog ostavljanja braka.

Treći: kijas na dozvolu ‘azla (izbacivanje sjemena van maternice prilikom spolnog odnosa), tj. kao što je dozvoljeno vršiti ‘azl tako isto je dozvoljena hirirška sterilizacija.
Komentar: takođe, ovaj kijas je nevalidan jer činjenje ‘azla ne predstavlja trajno gubljenje sposobnosti poroda, niti se njime onesposobljava funkcija genitalnih organa, za razliku od hirurške sterilizacije .

Takođe je došlo u studiji “Muberirati et-t'akimil-muekkati ved-daimi” da je od opravdanja trajne hirurške sterilizacije i to što žene koje se porode pet ili više puta budu izložene velikim zdravstvenim opasnostima i problemima ako bi ponovo ostale trudne.

Odgovor na ovo je da zdravstvene opasnosti kojima se izlažu te žene zbog mnoštva porođaja su manje od onih kojima se izlažu vršenjem hirurške sterilizacije.

Hirurška sterilizacija zbog bolesti muškarca ili žene

U prethodnom poglavlju je pojašnjeno uz argumente da je osnov u hirurškoj sterilizaciji zabrana, a u ovom poglavlju biće govora o izuzetku iz tog osnova a to je postojanje bolesti.

Naime, vađenje testisa se upotrebljava kao sredstvo za liječenje raka prostate, a vađenje jajnika ili maternice kao metod liječenja raka jajnika ili maternice .

Upitana je Stalna komisija za fetve u Saudiji o ženi koja je zbog stalnih trudnoća i porođaja dobijala bolesti koje su je pratile cijelog bračnog života što je rezultiralo pojavljivanjem rana na jeziku i desnama zbog čega nije mogla jesti čak po sedam dana. Pa su joj predložili medicinski stručnjaci da izvrši operaciju vađenja maternice. Komisija je odgovorila da ako je stanje zaista tako kako je ona opisala da nema smetnje da izvrši tu operaciju s tim da ako postoji neki drugi vid sprečavanja trudnoće mimo vađenja maternice da je on preči da se uradi .

Takođe, Stalna komisija za fetve je dozvolila vezivanje jajnika ženi koja dobije zatrovanje krvi tokom trudnoće kao i dozvolu stalnog vezivanja sjemenovoda kod muškarca u slučaju da se izlaže opasnostima .

Hirurška sterilizacija zbog bojazni prenošenja nasljednih bolesti

Savremeni učenjaci i istraživači imaju podijeljeno mišljenje oko toga da li je dovoljno opravdanje za vršenje hirurške sterilizacije odluka ljekara da porod uzrokuje prenošenje opasnih nasljednih bolesti.

Prvo mišljenje: da je u ovoj situaciji dozvoljeno uraditi hiruršku sterilizaciju a neki čak smatraju da je to šerijatski potrebno. Ovo zastupa većina savremenih učenjaka i istraživača.

Komisija za fetve na El-Azharu je izdala fetvu u kojoj se zabranjuje upotreba lijekova u kojima se zastalno sprečava trudnoća osim u stanjima nužde poput toga da supružnici ili jedno od njih boluje od bolesti koja se prenosi na potomstvo (djecu i unučad) .

Zagovarači ovog mišljenja argumentiraju svoj stav sa mnoštvom dokaza od kojih su najbitniji sljedeći :

Prvi: iako ovo prekidanje rađanja u sebi sadrži djelimično umanjivanje poroda u Ummetu time što će neke porodice ostati bez potomstva ono u sebi sadrži otklanjanje veće štete u odnosi na korist koju donosi, a ta šteta se sastoji u rađanju potomstva sa neizlječivim bolestima, a šerijatsko pravilo glasi: “Otklanjanju štete se daje prednost nad pribavljanju koristi”.

Drugi: većina islamskih pravnika je dozvolila ženi da traži razvod braka zbog tjelesnih mahana kod muža poput gube i slično, a mudrost u tome je da se često ta bolest prenosi na bližnje ili daljnje potomstvo što je po njima dovoljan razlog za dozvolu poništenja braka među supružnicima.

Drugo mišljenje: zabrana vršenja hirurške sterilizacije zbog bojazni prenošenja bolesti na potomstvo. Ovaj stav je zauzela Stalna komisija za fetve u Saudiji pod vođstvom Bin Baza .
Upitana je Stalna komisija za fetve o ženi koja je rodila tri puta deformisano dijete pa je htjela da izvrši hiruršku sterilizaciju vezivanjem maternice kako ne bi više rađala. Bolnoca u kojoj je htjela izvesti operaciju je odbila da to uradi bez fetve učenjaka, pa je pitala Stalnu komisiju o tome. Odgovor je bio da joj nije dozvoljeno da izvrši stalnu sterilizaciju iz bojazni da ne rodi deformisano dijete, nego da joj je obaveza da se osloni na Uzvišenog Allaha i prisjeti riječi Uzvišenog: ” Na Zemlji nema nijednog živog bića, a da ga Allah ne hrani. On zna gdje će koje boraviti i gdje će sahranjeno biti. Sve to ima u jasnoj Knjizi” (Hud 6) .

Argumenti sa kojima podupiru svoj stav su sljedeći:

Prvi: nije dozvoljeno oslanjati se na ono što spomonju ljekari po ovom pitanju jer oni grade svoje odluke na pretpostavkama, a u nečemu poput ovog ne uzimaju se njihove riječi.

Drugi: rađanje deformisanog, gluhog ili nijemog djeteta spada u stvari gajba koje niko ne zna osim Allaha, subhanehu ve te'ala, te je vadžib osloniti se po ovom pitanju na Uzvišenog Allaha.

(Tekst je preuzet iz knjige “U islamu je odgovor” autora dr. Zijada Lajkića)

Ve billahi tevfik.

Dr. Zijad Ljakić

Preuzeto sa web stranice http://www.zijad-ljakic.com

Vidi manje

Bavljenje žene muslimanke politikom u islamskom poimanju političkog djelovanja može se podijeliti u dva stanja:

 

Prvo – izabiranje i postavljanje žene namjesnikom države (predsjednikom), ministrom, članom parlamenta, vlade, načelnikom općine i sličnih političkih funkcija.

 

Drugo – učestvovanje žene u izabiranju predstavnika vlasti tj. glasanje.

 

Po ovom pitanju, tj. glasanju žena, savremeni učenjaci imaju podijeljeno mišljenje između dozvole i zabrane, ispravno je, a Allah zna najbolje, da nema smetnje da žene muslimanke učestvuju u glasanju na što ukazuju neki argumenti, sa tim da ovo nije tema teksta pa neće biti detaljnog govora o tome.

 

OBNAŠANJE POLITIČKIH FUNKCIJA OD STRANE ŽENA

 

Što se tiče praktičnog bavljenja politikom žene muslimanke tj. izabiranje i postavljanje žene namjesnikom države (predsjednikom), ministrom, članom parlamenta, vlade, načelnikom općine i sličnih političkih funkcija, o tome slijedi govor u narednom tekstu.

 

Naime, nema razilaženja među učenjacima ummeta da nije dozvoljeno da žena bude halifa ili imam (namjesnik).

 

Kaže Ibn Hazm: „Niko od svih skupina sljedbenika kible ne dozvoljava postavljanje žene imamom (namjesnikom)“ (El-Fisal 4/89, Meratibul-idžma’ 1/126). Kaže El-Džuvejni: „Idžma’ učenjaka je da nije dozvoljeno da žena bude imam (namjesnik, halifa)“ (El-Iršad, str. 427).

 

Sa druge strane, velika većina savremenih učenjaka, šerijatskih komisija za fetve i fikhskih kolegija je na stavu da ženi muslimanki nije dozvoljeno bavljenje politikom i obnašanje političkih funkcija. Izuzetak ovoj zabrani su funkcije, ministarstva i odjeli koji su vezani isključivo za ženska pitanja.

 

Od dokaza kojima se argumentira zabrana postavljanja žene namjesnikom države i obnašanja sličnih političkih funkcija (ministra, člana parlamenta, vlade, načelnika općine i slično) su sljedeće:

 

1- (Kur'an) Riječi Uzvišenog: „Muškarci vode brigu o ženama zato što je Allah dao prednost jednima nad drugima i zato što oni troše imetke svoje“ (En-Nisa’, 34).

 

Nelogično je da muškarac vodi brigu (upravlja, izdržava i odgaja ženu) o ženi u kući, a onda njoj bude povjereno da upravlja muškarcima u težem i širem krugu djelatnosti (kakve su političke funkcije).

 

2- (Hadis) Bilježi Buharija u svom Sahihu od Ebu Bekreta, radijjalhu anhu, u kojem kaže: „Allah me okoristio na dan El-Džemel (bitke koja se desila između vojske Aiše, radijallahu anha i vojske Alije, radijjallahu anhu) riječima koje sam čuo od Allahovog Poslanika sallallahu alejhi ve sellem, nakon što sam skoro pa se priključio taboru Aiše radijjallahu anha, i borio se sa njima. Nakon što je Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem obavješten da su Perzijanci postavili za svog namjesnika kćerku Kisre, rekao je: ‘Neće uspjeti narod koji ženu postave da im bude namjesnik'“.

 

U hadisu je dokaz da žena nije kompetentna da obnaša funkcije vlasti i da nije dozvoljeno muslimanima da ženu postavljaju za namjesnika, jer je vadžib da se klonimo onoga što će nas odvesti u neuspjeh.

 

3- (Idžma – konsenzus uleme). Složni su islamski pravnici da nije dozvoljeno ženu postaviti imamom (namjesnikom).

 

Ovo razumijevanje potvrđuje i praksa ashaba i prva tri stoljeća da političko upravljanje i namjesništvo nisu povjeravali ženama. Ako je neko od žena trebao biti postavljen za neku političku funkciju onda su za to najpreče bile žene Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, a one niti su postavljane niti su tražile da budu namjesnici.

 

4- (Analogija – kijas) Ako ženi nije dozvoljeno da sebe uda bez dozvole velija (staratelja) kako da joj bude dozvoljeno da predvodi muškarce?

 

5- (Opća korist) Kod žene po prirodi preovlađuje emocionalna strana, snalazi je hajz, trudnoća, nifas, tjelesno je slabija, a sve su to nedostaci za obnašanje funkcije vladara. Uzvišeni je pojasno najbitnije osobine onoga ko zaslužuje namjesništvo kada kaže zašto je Taluta za vladara odredio: „Allah je njega da vama vlada izabrao i velikim znanjem i snagom tjelesnom ga obdario, a Allah daje vlast kome On hoće“ (El-Bekare, 247)

 

Ženi nije obaveza da ide u džihad pa kako da upravlja njime? Allah je za poslanike slao muškarce a ne žene. Nema razilažena među učenjacima da ženi nije dozvoljeno da predvodi namaz muškaraca.

 

Žena je uvijek pod vilajetom (skrbništvom) muškarca, svejedno bio on muž ili otac, pa ako joj oni zabrane izlazak neće moći prisustvovati sastancima niti rješavati opće koristi muslimana.

 

6- (Seddu zerai'a – zatvaranje puteva koji vode u haram) Ženi je zabranjeno da putuje bez mahrema, da se osamljuje sa muškarcima koji joj nisu mahremi i da se mješa sa muškarcima, a sve bi to morala činiti obnašajući političku funkciju. Što znači da joj ovaj posao (bavljenja politikom) ne odgovara ni po prirodi ni po šerijatskim propisima.

 

Stav nekih savremenih učenjaka

 

Neki savremeni učenjaci, poput šeha Jusufa Kardavija, Alija Džumue i drugih, dozvoljavaju postavljanje žene predsjednikom države jer to nije funkcija halife čija je vlast nad svim muslimanima.

 

Od argumenta kojima dokazuju ovu dozvolu su sljedeći:

 

1- Osnova je dozvola jer nema jasnog šerijatskog teksta u Kur'anu niti sunnetu koji zabranjuje ženi da obnaša funkciju vladara države.

 

Odgovor uleme koja je na prvom stavu:

 

Gore spomenuti ajet, hadis i idžma pobijaju tvrdnju da nema šerijatskog argumenta po ovom pitanju. Ajet kaže da muškarci upravljaju ženama, hadis da neće uspjeti narod koji svojim vladarom postave ženu a oko zabrane postavljanja žene namjesnikom nema razilaženja. Zar trebaju jasniji dokazi od spomenutih?!

 

2- Analogija na postavljanje Omera, radijjallahu anhu, žene Šifa bint Abdullah kontrolorom pijace.

 

Odgovor:

Predaju da je Šifa bint Abdullah postavio Omer, radijallahu anhuma, postavio za kontrolora na medinskoj pijaci prenose u obliku slabosti Ibn Abdulberr u „El-Istiab“, Ibn Hadžer u „El-Isabe“ i Ibn Dževzi u „Tarihu Umer“, prenose je bez seneda. Znači ta predaja je slaba sa strane seneda. Kaže malikijski učenjak muhaddis Ibnul-Arebi: „Prenosi se da je Omer postavio ženu nadzornikom na pijaci, to nije vjerodostojno, ne obraćajte pažnju na to, to je izmišljotina novotara“. Ibn Asakir u knjizi „Tarihu Dimešk“ navodi tu predaju kako je Omer postavio Šifa za kontrolora pijace i kaže da je njen sin Sulejman to negirao i naljutio se zbog te priče. Onda je naveo da je Omer ustvari postavio njenog sina Sulejmana za kontrlora na pijaci te da se vjerovatno zbog toga greškom prenijelo o njegovoj majci. Također, učenjaci koji su o ovoj predaji govorili kažu da ne priliči pripsati Omeru ovakav postupak da postavi ženu da čitav dan se mješa sa muškarcima i kontroliše njihov rad.

 

3- Žena ima potpune razumske i personalne kompetencije koje je čine dostasnom da obnaša političku funkciju.

 

Odgovor: U razumskim argumentima onih koji zabranjuju je dovoljan odgovor na ovu tvrdnju.

 

4- Aiša, radijjallahu anha, je predvodila muškarce u bici El-Džemel, imala je svoj stav i izašla da učestvuje.

 

Odgovor:

Aiša, radijjallahu anha, u ovom događaju nije izašla kao vođa niti vladar niti je vojska u kojoj je ona bila smatrala da im je halifa neko drugi mimo Alije, radijjallahu anhu. U toj vojsci su bili Talha i Zubejr, radijjallahu anhuma, oni su predvodili ljude, a izašli su sa ciljem popravljanja stanja a ne ratovanja protiv Alije, radijjallahu anhu. Smisao izlaska Aiše, radijjalahu anha sa njima jeste da bi bili jedinstveniji i da bi se spriječio sukob. Zatim se desilo što se desilo, a što nisu očekivali niti željeli. Zatim, nakon tog neželjenog događaja, Aiša, radijjallahu anha, se pokajala što je uopće izlazila, i u tome su je ukorili stariji ashabi. Rekla je: „Voljela bih da sam ostala kako su učinili i (drugi) ashabi“.

 

Pa kako ovo može biti dokaz dozvole da žena obnaša političke funkcije?!

 

5- Belkisa je bila kraljica Sebe i bila je historijski primjer mudre vladarice, također, Egiptom su vladale uspješne žene u najtežim historijskim momentima koji su zahtijevali snagu muškaraca, poput Hatšepsute (egipatske kraljice, kćeri faraona Tutmozisa 1.), Kleopatre i Šedžertud-durr koje su napravile velika ostvarenja i pokazale sposobnost vođenja države.

 

Odgovor:

Primjer kraljice Belkise nije argument na koji se može vršiti analogija jer je njeno vladanje kao žene po tekstu Kur'ana negirala ptica Hudhud uz to što su obožavali Sunce, te je Sulejman, alejhisselam, zavladao njenom državom i skinuo je s vlasti.

 

Primjeri Hatšepsute i Kleopatre su najnepriličniji argumenti u govoru o ovoj temi, jer su one kjafirkinje, a ibret je u onome što je došlo u našem Šerijatu a ne praksi nemuslimanki.

 

Dok je dokazivanje primjerom Šežderetud-durr apsolutno neprihvatljivo, jer nije dokaz dozvoljenosti i ispravnosti nekog djela pogrešna praksa nekih muslimana nego ono na šta ukazuju tekstovi Kur'ana i sunneta, a oni su jasni po ovom pitanju.

 

6- Savremene države su u suštini institucije u kojima žena ne bi sama donosila odluke jer vlast se dijeli na izvršnu, zakonodavnui i sudsku.

 

Odgovor: Razlog zabrane ženi da bude vladar (a ujedno da obnaša i druge političke funkcije) muškarcima nije njena samostalnost i neovisnost u vladanju, tako da ovo nije dovoljan argument za dozvolu.

 

Odabrano mišljenje je stav velike većine savremenih učenjaka, tj. zabrana, a Allah zna najbolje.

 

Rezime govora

Ženi muslimanki nije dozvoljeno bavljenje politikom i obnašanje političkih funkcija. Izuzetak ovome su funkcije, ministarstva i odjeli koji su vezani isključivo za ženska pitanja.

 

Ovo znači da ženi muslimanki nije dozvoljeno da se kandiduje na izborima za političke -pozicije bilo koje stranke niti je dozvoljeno ostalim muslimanima glasati ako se kandiduju.

 

Molim Uzvišenog da popravi stanje islama i muslimana gdje god da su.

 

Ve billahi tevfik.

Dr. Zijad Ljakić

Preuzeto sa web stranice http://www.zijad-ljakic.com

Vidi manje