SLANJE SELAMA POSLANIKU savs PO HADŽIJAMA

Alejkumusselam ve rahmetullahi ve berekatuhu.

Hvala Allahu i neka je salavat i selam na posljednjeg vjerovjesnika, a zatim:

Slanje selama Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, po hadžijama ili onima koji posjete Medinu i mesdžid Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, nije propisano. Skupina učenjaka, Stalna komisija za fetve u Saudiji, šejh Albani i Abdurrahman el-Berrak, to ubrajaju u novotarije, jer ovo nije bila praksa prvih generacija i jer svaki musliman može da poselami Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, gdje god da se nalazi a Uzvišeni Allah je zadužio skupinu meleka koji mu prenose selam sa bilo kog mjesta na Zemlji.

Bilježi Ebu Davud u svom Sunenu od Ebu Hurejre, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Ne pravite od vaših kuća kaburove, ne činite moj kabur mjestom praznovanja i donosite salavat na mene, jer vaš salavat mi biva dostavljen gdje god da ste vi“. Šejh Albani ga ocjenjuje vjerodostojnim (Sahihul-džami'i, 7226).

Također, bilježi Nesai u svom Sunenu od Ibn Mes'uda, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Allah ima meleke koji putuju po Zemlji, oni mi dostavljaju selam od mog ummeta“. Šejh Albani ga ocjenjuje vjerodostojnim (Sahihut-tergib, 1664).

U odgovoru na ovo pitanje kaže Stalna komisija za fetve (Fetava el-ledžne ed-daime, 16/29-30): „Prenošenje od nekoga selama Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, ili nekome drugom od umrlih nije propisano nego je novotarija, a Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: Svaka novotarija je dalalet, a svaki dalalet vodi u Vatru. Vadžib je da je ostavi ova prksa i upozorenje onima koji to rade da nije dozvoljeno. Od Allahovog fadla (dobrote) prema nama je to da je učinio da se naš selam prenosi Vjerovjeniku, sallallahu alejhi ve sellem, gdje god da smo, na istoku Zemlje i zapadu“. (zatim su navedeni gore spomenuti hadisi) Potpisnici fetve su: Bin Baz, Abdulaziz Aleš-šejh, Abdullah ibn Gudejan, Salih Fevzan i Bekr ebu Zejd.

Šejh Albani je slanje selama vjerovjesnicima posredstvom onih koji posjete njihove kabure uvrstio u novotarije vezane za dženazu.

Kaže šejh Abdurrahman el-Berrak: „Slanje selama Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, po onima koji putuju u Medinu nema osnova u vjeri, to nije bila praksa selefa od ashaba, tabi'ina i učenjaka, ništa o tome nije preneseno od njih, jer se salavat ummeta prenese Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, kao što je došlo u vjerodostojnom hadisu. … Prema tome, obožavati Allaha sa slanjem selama Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, je novotarija.“

Neki učenjaci su smatraju da nema smetnje u ovome ili da je propisano, poput ez-Zebidija u njegovom komentaru el-Ihja’ i Ibn el-Dževzija u Musirul-‘azmi koji prenosi da je to radio Omer ibn Abdulaziz. S tim da ovo što se prenosi od Omera nije prenešeno sa lancem prenosilaca, što znači da je vjerodostojnost istog upitna.

Ispravno je po ovom pitanju ono što smo na početku spomenuli: da slanje selama Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, nije propisano, po skupina učenjaka je to novotarija, jer ovo nije bila praksa selafa ovog ummeta i jer svaki musliman može da poselami Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, gdje god da se nalazi, njemu meleci prenose selam.

Prema tome, prenesi onima koji to traže od tebe da to nije propisano, da čak može biti novotarija, a oni gdje god da donesu salavat i selam na Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, meleci koji su zaduženi za to mu prenesu, kao što je potvrđeno u vjerodostojnim hadisima.

Ve billahi tevfik.

Na pitanje odgovorio dr. Zijad Ljakić – zijad-ljakic.com