Allahov Poslanik, ﷺ., je, u jednom hadisu, rekao: „Čuvajte se (pazite se) pretjerivanja, jer, one prije vas je samo pretjerivanje upropastilo.“
A u drugom hadisu je rekao: „One prije vas je upropastilo samo to što kada bi krađu izvršio neko ko je među njima častan i ugledan, oni bi ga pustili, a kada bi krađu izvršio neko ko je slab i nezaštićen, oni bi nad njim izvršili kaznu.“
U svakom od ova dva hadisa je naveden po jedan razlog propasti naroda koji su prije nas živjeli, i za svaki od njih je rečeno da je samo to bilo razlog, što znači da nije bilo ničeg drugog. Da li između ova dva hadisa postoji kontradikcija ili kolizija?
U prvom hadisu je kao razlog propasti prijašnjih naroda navedeno pretjerivanje, što se odnosi na pretjerivanje u ibadetima (vjeri).
A u drugom hadisu je naveden kao razlog propasti prijašnjih naroda to što su sprovodili kazne nad nejakim i slabim kradljivcima, a nad onim jakim i uglednim ih nisu sprovodili, nego su ih puštali i ostavljali. To se dakle odnosi na presudu i sprovođenje kazni.
(Prema tome, između ova dva navedena hadisa ne postoji nikakva kontradikcija niti kolizija, jer prvi hadis navodi kao isključiv razlog propasti odnos prema vjeri, tj. pretjerivanje u njoj, a drugi hadis navodi kao isključiv razlog propasti nepravdu u presudama, a to su dva različita aspekta).
Iz fetvi i predavanja šejha Muhammeda ibn Saliha el-Usejmina