Selam alejkum, poštovani profesore Peziću! Veoma često slušam vaša predavanja i mislim da su veoma korisna i poučna, neka vas Allah, dž.š., nagradi za to. Nadam se da ćete mi odgovoriti na pitanje koje ću vam postaviti. Pošto sam ljekar, često dobijam pitanja od strane pacijenata muslimana o tome kakav je islamski stav o vantjelesnoj oplodnji, tj. da li je dozvoljena muslimanima? U nadi da ćete mi odgovoriti, molim Uzvišenog Allaha da vas nagradi za trud koji ćete uložiti.
Uvaženi brate u vjeri, drago mi je čuti da se neko okoristio onim čime je nas Allah počastio i obavezao. Isto tako, drago mi je da za pitanja koja su vam postavljena od strane pacijenata tražite odgovor u vjeri.
Pitanje vanmaternične oplodnje već poodavno je bilo predmet rasprave među učenjacima, tako da ću vam navesti odluku jedne od najvećih pravnih institucija na svijetu, a ono što je navedeno u zagradi jeste moje pojašnjenje, kako bi citirani zaključci bili jasniji.
Kolegij islamskih učenjaka (El-Medžma’ el-fikhi) na sjednici održanoj 8. – 13. safera 1407. h.g. (11. – 16. oktobra 1986. godine) donio je sljedeći zaključak, nakon što su spomenuli da postoji sedam načina vještačke oplodnje, po pitanju: “Vještačka oplodnja – dijete iz epruvete?“, Kongres zaključuje:
Prvo, sljedećih pet načina nisu šerijatski dozvoljeni:
a- Da se izvrši vještačka oplodnja između muževe sperme i jajne ćelije žene koja nije njegova supruga, a zatim da se ubrizga u maternicu njegove supruge. (Moje pojašnjenje: razlog zabrane ovog načina više je nego jasan, urađena je oplodnja sperme muškarca sa jajnom ćelijom žene koje je za njega strankinja, i na taj način se miješaju loze i porijekla ljudi, što je u islamu strogo zabranjeno.)
b- Da se izvrši vještačka oplodnja između sperme koja nije muževa i jajne ćelije supruge, i da se nakon toga ubrizga u maternicu supruge. (Razlog zabrane ovog načina identičan je prvome.)
c- Da se izvrši vještačka oplodnja između muževe sperme i jajne ćelije njegove supruge izvan njene maternice, i da se zatim ubrizga u maternicu druge žene koja se dobrovoljno javila da to učini. (Razlog zabrane ovog načina jeste taj što na taj način dolazi do rasprave koja je stvarna majka djeteta: ona čije su jajne ćelije oplođene ili ona koja ga je nosila, a poznato je da na dijete i jedno i drugo ostavljaju traga, što opet vodi ka miješanju porijekla, što je zabranjeno.)
d- Da se izvrši vještačka vanjska oplodnja između sperme muškarca stranca i jajne ćelije žene strankinje, i da se nakon oplodnje jajna ćelija ubrizga u maternicu supruge. (Razlog je više nego jasan, i sperma i jajne ćelije su od stranaca, a dijete će se poslje pripisivati onima koji su tražili vanmaterničnu oplodnju, što opet uzrokuje miješanje porijekla, što je zabranjeno.)
e- Da se izvrši vanjska oplodnja između muževe sperme i jajne ćelije supruge, i da se nakon oplodnje ubrizga u maternicu muževe druge supruge. (Razlog zabrane ovog načina identičan je razlogu u situaciji “c”.)
Drugo, sljedeća dva načina su ispravna i dozvoljeno ih je koristiti ako postoji potreba za tim i uz maksimalne mjere opreza:
a- Da se uzme muževa sperma i izvan maternice izvrši oplodnja jajnom ćelijom njegove supruge, a zatim se to ubrizga u maternicu te iste žene.
b- Da se uzme muževa sperma i da se ubrizga u maternicu njegove supruge na odgovarajuće mjesto, unutarnjom oplodnjom.
(Pogledaj: Zaključci Kolegija islamskih učenjaka, zaključak br. 16, str. 34.)
Napomena:
Prilikom vanmaternične oplodnje obaveza je u dvije spomenute dozvoljene situacije poduzeti sve mjere opreza kako ne bi došlo do greške, zamjene spermi ili jajnih ćelija. A Allah najbolje zna!
Na pitanje odgovorio: prof. Elvedin Pezić
Preuzeto sa stranice http://www.n-um.com